Budowa pawilonu obsługi stacji paliw ze sklepem, kawiarnią i bistro jest działaniem uzupełniającym lokalnie brakujących funkcji i wzmocnieniem – początkiem rewitalizacji - tego centralnego obszaru.
Pawilon Obsługi Paliw w Sierczy "Baza", gmina Wieliczka
Autor: Group_A Architects
Inwestor: Wiesław i Urszula Żyznowscy
Inwestor zlecając zaprojektowanie pawilonu obsługi istniejącej starej stacji paliw chciał poprawić jej standard, wzbogacić o dodatkowe funkcje najbliższą okolicę a jednocześnie zaprotestować przeciwko brzydocie powstającej wokół otaczającej nas i rażącej jakością architektury.
Architekci przyłączyli się do protestu z chęcią pokazania że można inaczej zaprojektować budynek o tak banalnej funkcji, archetypowo wpisany w ogólną świadomość jako nieatrakcyjny. Przyjęli zdecydowane stanowisko negacji estetycznych rozwiązań ogólnie obecnie stosowanych w tego typu budownictwie nie zapominając o technicznym charakterze obiektu i zobowiązaniach wynikających z miejsca, otaczającego krajobrazu, lokalnych uwarunkowań przestrzennych i funkcjonalnych.
Lokalny układ dróg, sieci i infrastruktury istniejącej stacji oraz urządzeń i samej wiaty wymusił zdecydowane odsunięcie od niej pawilonu oraz uniemożliwił zastosowanie zadaszenia dojścia do dystrybutorów. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się klasztor w budynku byłego dworu oraz renomowane w Krakowie i okolicach przedszkole, szkoła podstawowa, kościół, warsztaty, biura oraz stadnina koni z dużymi padokami. Teren wyraźnie spada w kierunku południowym i otwiera panoramiczny szeroki widok na stadninę, padoki oraz wieś w dolinie i góry w oddali.
Obszar działania zlokalizowany jest w historycznym centrum wsi Siercza. Budowa pawilonu obsługi stacji paliw ze sklepem, kawiarnią i bistro jest działaniem uzupełniającym lokalnie brakujących funkcji i wzmocnieniem – początkiem rewitalizacji - tego centralnego obszaru. Dodatkowe funkcje wspomagają obiekty usługowe istniejące w sąsiedztwie jednocześnie wzmacniając historyczną strefę centralna wsi która z założenia ma ulec w przyszłości funkcjonalnemu odtworzeniu a formalnie poprzez budowę budynku pawilonu została zapoczątkowana. Lokalizacja pawilonu rozpoczyna proces przestrzennego definiowania centralnego placu wiejskiego w oparciu o istniejący betonowy plac gospodarczy stadniny. Przez romboidalny rzut budynek naturalnie wpisuje się w istniejący zakręt drogi honorując go i podkreślając. Proste formalne zabiegi „cięcia” rzutu – podcięcia elewacji - kształtują funkcje wewnątrz pawilonu oraz funkcje na jego styku z otoczeniem. Wycofanie szkleń wytwarza zadaszoną strefę wejściową i otwiera widok na zachód od strony wejścia. Drugie podcięcie elewacji i wycofanie ściany i szklenia tworzy zewnętrzny zadaszony południowy taras widokowy. Oba zabiegi wepchnięcia ścian do środka pawilonu wydzielają wewnątrz strefy sklepową i bistro. Drugi nie zadaszony taras położony niżej wykształcony został przez załamanie płyty fundamentowej i można z niego korzystać oraz wejść do pawilonu bezpośrednio z placu. Mocna w odbiorze wizualnym żelbetowa płyta tworząca tarasy i podłogę pawilonu ma podkreślać związek budynku z miejscem i być kontynuacją dużego betonowego placu przed budynkami gospodarczymi stadniny jednak lekko poderwana od ziemi ma odcinać się od całości i podkreślać swoją odmienność. Dla wyraźnego podkreślenia związku z okolicą do kształtowania i wzmocnienia skarp zastosowano gruz z lokalnego kamienia.
Galeria zdjęć Stacji (4)
